Dawno, dawno temu, na pierwszych zajęciach z podstaw zarządzania usłyszałam dwa cytaty, które okazały się prawdami uniwersalnymi w mojej pracy menadżera i w moim życiu. Jednym z nich była zmodyfikowana odrobinę myśl Heraklita z Efezu : “Jedyną stałą jest zmiana”. I dzisiaj, właśnie o zmianie chciałam odrobinę opowiedzieć. Być może, czytając ten tekst uda Wam się oswoić nieco własne…
Jak zapewne doskonale wiecie, codzienna praca menedżera wiąże się z wypełnianiem różnorodnych ról. Dzisiaj więc, podrzucam Wam trochę teorii i przybliżam badania kanadyjskiego profesora Henry’ego Mintzberg’a, dotyczące ról menedżerskich Na nich opiera się wiele publikacji, więc warto wiedzieć “co w trawie piszczy”. 😉 Jeżeli chcecie dowiedzieć się więcej o żyjącej ikonie współczesnego zarządzania i jego pracach, odwiedźcie jego stronę. Link…
Peter Drucker Trudno pisać o zarządzaniu nie przedstawiając sylwetki człowieka, który był prekursorem współczesnej nauki o zarządzaniu. Jak każda dziedzina nauki, tak i zarządzanie ma swoich „guru”. Niekwestionowanym „przywódcą duchowym” współczesnych menadżerów jest nieżyjący już Peter Drucker. Mistrz i autorytet.
Z zawodu menadżer – czyli na czym polega moja praca ? Kiedy ktoś mnie pyta, czym zajmuję się zawodowo, odpowiadam, że z zawodu jestem szefem. Ta odpowiedź prawie zawsze wywołuje uśmiech na twarzy mojego rozmówcy i atmosfera robi się odrobinę mniej sztywna i oficjalna. I pozwala na nawiązanie sympatyczniejszej relacji. Dorosłym zazwyczaj to wystarcza, bo każdy ma swoje wyobrażenia, czy…
Gdyby był to blog ściśle naukowy rozpoczęłabym od definicji zarządzania. Przeczytalibyście, że zarządzanie jest nauką interdyscyplinarną… i tak dalej, i tak dalej.
Ale tutaj staram się oswoić obcobrzmiące nazwy, serwując je w bardziej przystępny sposób. Z założenia jest to miejsce dla początkujących i średnio-zaawansowanych.
Martwy koń w biznesie Każdy menedżer ma na swoim koncie takie idee, produkty czy usługi, których trzymał się za wszelką cenę, mimo,że nie przynosiły oczekiwanych rezultatów. Ile to razy miotaliśmy się próbując naprawić coś, czego naprawić się nie da? Brnąc, jak się później okazało zupełnie bez sensu. I nieważne, że kolejne próby reanimacji nie ożywiały „pacjenta”, a powiększały jedynie frustrację zespołu.